Η Καλλιέργεια της χαρουπιάς στην Γερμασόγεια
Η χαρουπιά σαν δέντρο που αντέχει στις καιρικές συνθήκες της Μεσογείου, και σαν φυτό με ελάχιστες απαιτήσεις αποτέλεσε για χρόνια σημαντική πηγή εισοδήματος για Κύπριους γεωργούς . Δίκαια τα χαρούπια ονομαστήκαν ο μαύρος χρυσός της Κύπρου
Κατά την γενική καταγραφή των περιουσιών που έγινε το 1923 για σκοπούς λειτουργίας του κτηματολογίου καταγράφηκαν στην Γερμασόγεια 31,827 χαρουπιές και 3614 ελιές
Να σημειωθεί ότι κατά την γενική καταγραφή εκτός από την γη και τα κτίρια δόθηκαν τίτλοι ιδιοκτησίας και στις χαρουπιές και τις ελιές , αφού αποτελούσαν πηγή εισοδήματος στους ιδιόκτητες τους
Άλλο σημαντικό είναι ότι σε γη, υπήρχαν δέντρα που ανήκαν σε άλλα πρόσωπα και όχι στον ιδιόκτητη της γης
Τα καλοκαίρια στην Γερμασόγεια μαζεύονταν μεγάλος αριθμός εποχιακών εργατών από πολλές περιοχές της Κύπρου, κυρίως από την Πάφο και την ορεινή Πιτσιλιά, για να εργαστούν στον θερισμό και το μάζεμα των χαρουπιών.
Ο πρώην Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού Γιαννάκης Μάτσης ,σε συνέντευξη του ανάφερε ότι μικρός, ερχόταν με τον παππού του από το Παλαιχώρι ανεβαίνοντας την οροσειρά της Παπούτσας, στην Γερμασόγεια για να εργαστούν στον θερισμό και το μάζεμα των χαρουπιών.
Οι εποχιακοί εργάτες εργοδοτούνταν από τους μεγαλοκτηματίες της Γερμασόγειας . Λόγο του καλοκαιριού, ο βραδινός ύπνος γινόταν στις αυλές , στρωματσάδα και κάτω από τα άστρα . Το μεσημεριανό φαγητό και κάθε μεσημέρι ήταν το πιλάφι .
Η διάθεση των χαρουπιών γινόταν μέσω της Συνεργατικής, η οποία τα διάθετε στην Συνεργατική Ένωση Διαθέσεως Χαρουπιών Λεμεσού . Εκτός από την Συνεργατική, χαρούπια αγόραζε και ο Στέλιος Κράνος , ο οποίος διάθετε μεγάλες εκτάσεις με χαρουπιές .
Η διαφορά ήταν ότι ο ιδιώτης , πλήρωνε άμεσα , ενώ ο Συνεργατισμός αργότερα και αφού γινόταν η εξαγωγή των χαρουπιών
Από αρχείο ΣΠΕ ποσότητες χαρουπιών που διατέθηκαν μέσω της εταιρείας
|
Χρόνος |
Ποσότητα σε οκάδες |
Αξία £ |
Χρόνος |
Ποσότητα σε οκάδες |
Αξία £ |
|
1946 |
1008.440 |
3520 |
1958 |
112.593 |
2330 |
|
1947 |
168.485 |
3847 |
1959 |
116.782 |
|
|
1948 |
197.657 |
3253 |
1960 |
50.755 |
1193 |
|
1949 |
105.329 |
1609 |
1961 |
53.659 |
|
|
1950 |
126.222 |
2629 |
1962 |
241.300 |
4604 |
|
1951 |
110.493 |
2171 |
1962 |
241.300 |
4604 |
|
1952 |
90.315 |
2235 |
1962 |
241.300 |
4604 |
|
1953 |
153.189 |
3641 |
1963 |
307.392 |
|
|
1954 |
162.308 |
3976 |
1964 |
93.614 |
|
|
1955 |
134.905 |
3302 |
1965 |
40.671 |
|
|
1956 |
66.103 |
1993 |
1967 |
287.960 |
|
|
1957 |
129.300 |
2708 |
|
|
|
Χαρακτηριστικό της αξίας της χαρουπιάς φαίνεται από την πιο κάτω περίπτωση
Ο Κυριάκος Λαζαρή, μοίρασε σε τεσσάρα παιδιά του κτήμα που είχε στην περιοχή του χωρίου της Μουτταγιάκας .
Ο διαμοιρασμός του κτήματος δεν έγινε με βάση την έκταση , αλλά με βάση τον αριθμό των χαρουπιών.
Όλα τα παιδιά πήραν ίσο αριθμό δέντρων , αλλά δεν πήραν και ίση έκταση γης .
Την λιγότερη έκταση γης πήρε το μερίδιο στο οποίο , οι χαρουπιές ήταν πυκνοφυτεμένες
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 , η καλλιέργεια της χαρουπιάς εγκαταλείφτηκε .
Χιλιάδες δέντρα υλοτομήθηκαν για να χρησιμοποιηθούν τα ξύλα τους σαν καύσιμη ύλη.
Η καταστροφή ολοκληρώθηκε με τις κατά
καιρούς πυρκαγιές
Σήμερα ελάχιστα δέντρα υπάρχουν στην περιοχή , τα οποία και αυτά καταστρέφονται από την ποντίκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου